Gesualdo Bufalino (1920-1996) urodził się w Comiso, w prowincji Ragusa, „najbardziej wysuniętej na południe części Włoch, z latarniami morskimi zwróconymi w stronę Afryki”. Przez całe życie związany z Sycylią: oprócz miejsca urodzenia i stolicy prowincji, także z Katanią i Palermo, gdzie po wojnie ukończył studia poświęcone literaturze i filozofii. Przez 30 lat pracował jako nauczyciel w swoim rodzinnym mieście. Jego pisarski talent odkrył Leonardo Sciascia, zachęcając Bufalina wraz z Elvirą Sellerio, właścicielką wydawnictwa Sellerio, do opublikowania napisanej „do szuflady” powieści. W 1981 roku, w wieku sześćdziesięciu jeden lat, publikuje książkę Opowieść siewcy zarazy (Diceria dell’untore), jeden z późniejszych w historii literatury włoskiej debiutów. Jego twórczość zostaje dostrzeżona, publikuje kolejne tomy prozy, poezji i aforyzmów. Jest laureatem Premio Campiello za debiutancką powieść oraz Premio Strega, którą zdobył w 1988 r. za powieść Kłamstwa nocy.